Vergunningenbeleid

Tussen 2000 en 2015 zijn heel wat natte natuurdoelstellingen en beschermingskaders vastgelegd binnen waterwingebieden. Deze doelen worden streng geëvalueerd.

Door die strenge evaluatie krijgen sommige waterwinningen plots geen vergunning meer. Vaak zijn dat openbare waterwinningen in of nabij natuur die van grondwater afhankelijk is. Daardoor riskeren we de drinkwaterproductie in het gedrang te brengen.

Deze waterwinning bestaan al decennia in goede symbiose met de omgevende natuur en onttrekken niet meer water dan nodig om de bevoorradingszekerheid te garanderen. Het is juist door het in stand houden van waterwingebieden dat de natuur in het verleden behouden is gebleven.

We vragen om onderscheid te maken tussen de openbare drinkwaterwinningen en het gebruik van grondwater voor andere doeleinden, zoals dit ook vandaag al gemaakt wordt in het Vlaams Reglement Milieuvergunningen (VLAREM). Daarbij vragen we erkenning voor de grote maatschappelijke risico’s die ontstaan door het plots onderbreken van de openbare drinkwaterwinning als kritieke openbare dienstverlening.

De drinkwatersector van zijn kant engageert zich om in evenredigheid tot haar activiteit beheersmaatregelen te treffen zodat de vooropgestelde natuurdoelen gerealiseerd worden in symbiose met de winningsactiviteit.

Tot slot vragen we ook om actief in te zetten op handhaving en opvolging van particuliere waterwinningen.

De procedures om vergunningen aan te vragen voor grote werken zijn te ingewikkeld en duren te lang. We vragen daarom om de procedure om een omgevingsvergunning aan te vragen te vereenvoudigen en te verkorten. Zo kunnen we onder andere versneld investeren in klimaatrobuuste watervoorziening en ook versneld de lozingen van afvalwater in waterlopen, grachten en de ondergrond terugdringen.

Dat kan door de rol van de adviserende diensten te beperken tot het noodzakelijke en dossiers te beoordelen op inhoud in plaats van op vorm.

Projecten om de bodem te saneren moeten bovendien mogelijk zijn zonder te strenge voorwaarden. Zeker als de voordelen van het saneren opwegen tegen de nadelen van de werken, zoals hinder, of het grondwater tijdelijk verlagen.

Daarnaast zou bij projecten die tot doel hebben het grondwaterpeil te verhogen of een betere waterhuishouding te bekomen door waterinfiltratie een eenvoudige MER-screeningsnota volstaan, zonder bemalingsaanvraag. We vragen daarom om de procedure met aanvraag van een milieueffectenrapport (MER) en bemalingsaanvraag in deze zin aan te passen zodat het MER voor bemalingen in verhouding is tot de omvang van de werken.